Ordu Gezi Rehberi

Orta ve Doğu Karadeniz bölümünde bulunan Ordu, kuzeyde Karadeniz, güneyde Tokat ve Sivas, batıda Samsun ve doğuda Giresun ile komşudur. Yüzölçümü 5 bin 952 kilometrekare olan il, bölgenin en temiz kumuna ve 100 kilometre uzunluğundaki kıyı şeridiyle bölgenin en güzel plajlarına, koylarına ve mesire yerlerine sahiptir. Kıyı şeridinin 60 kilometresini kapsayan kumsallarıyla pek çok bölge ilinden ayrılan Ordu, diğer yandan da dağları ve ormanları ile en çok ilgi gören illerden biridir.

---

Turizm bakımından oldukça zengin bir potansiyele sahip olan ilde; kıyı turizmi, yayla turizmi, trekking, kış turizmi, kamp-karavan, balıkçılık, fotosafari, yamaç paraşütü gibi etkinliklere uygun çok sayıda yer mevcuttur. Dağlık bir yapıya sahip olan Ordu’da, Karadeniz ve Canik dağları bunların başlıcalarını oluşturur. Kıyıya paralel uzanan dağlar, batıdan doğu istikametinde gittikçe daha da yükselirler. Nehirlerce kesilen bu dağlar aynı zamanda derin vadileri ve muazzam yaylaları oluşturmuştur. Karadeniz ikliminin görülüğü ilde kış ayları serin, yaz ayları ise ılık yaşanır. Senenin neredeyse tüm aylarında yağış görülür.

---

Bir doğa harikası; Ordu…

Bir doğa harikası olan; dereleriyle, ormanlarıyla, yaylalarıyla türkülere konu olan Ordu, Türkiye’nin cennet köşelerinden biridir. Dağların denize dik bir şekilde indiği Melet Vadisi’nin meydana getirdiği alüvyon ovasında kurulan Ordu kent merkezi, çevresi ormanlarla kaplı bir konumda bulunmaktadır. Şehir merkezinden denize dökülen Melet Irmağı'nın doğusunda ladin, yüksek bölgelerinde karaçam ve ibreli meşçereler vardır. Batıda tarım arazileri haricinde kızılağaç, gürgen, kestane ve doğu kayını küçük meşçereler halinde yer alır. Ordu’nun toplam arazisinin yüzde 44’ü tarım için elverişlidir. Arazinin yüzde 34'ünü meydana getiren ormanlar,

---

Türkiye ortalamasının üzerindedir. Çayır ve meraların yüzde 8 oranında olduğu ilde, yerleşim yerleri ve tarım dışı araziler toplamı ise arazinin yüzde 14’ünü kapsar. Bölgenin genelinde olduğu gibi Ordu’da da ağırlıklı tarım ürünü fındıktır ve Türkiye’deki üretimin yaklaşık yüzde 25’ini tek başına Ordu ili karşılar. Ceviz, elma, kivi, çilek, böğürtlen, karayemiş, maviyemiş ve Trabzon hurmasının da yetiştirildiği ilde, son yıllarda kivi üretiminde ilerleme yaşanmıştır. Ordu’da ayrıca kesme çiçekçilik de gelişmektedir. Bunların yanı sıra mısır, patates, çavdar, kuru baklagiller, yem bitkileri, yulaf, arpa ve buğday yetiştirilmektedir. Coğrafi yapısı nedeniyle Ordu’da sebze tarımı ise Türkiye ortalamasının oldukça gerisindedir.

---

Hayvancılığın yaygın olmadığı ilde arıcılık, elverişli iklim ve flora nedeniyle yaygın olarak yapılmaktadır. Türkiye bal üretiminin yüzde 10’undan fazlasını tek başına Ordu karşılamaktadır. İlin balıkçılık potansiyeli, yurt ve bölge geneline göre oldukça önemli bir yer tutar. Bir sahil ili olan Ordu’da şehir merkeziyle birlikte dört ilçenin deniz kıyısında olması nedeniyle balıkçılık oldukça gelişmiştir. Yaban hayvanları bakımından da zengin bir il olan Ordu’da, en çok karaca, yaban keçisi, çakal, kurt, boz ayı, yaban domuzu, sansar, tilki, çakal ve vaşak yaşıyor.

---

Dağları, ormanları ve dereleriyle Ordu’nun ilçeleri…

---

Altınordu

Boztepe’nin eteğinde, Kirazlimanı kıyısında kurulmuş olan Altınordu, aynı zamanda Ordu’nun merkez ilçesidir. Toprakları dar kıyı ovası ve ardından yükselen dağlardan oluşan ilçenin dağlarında kızılağaç, gürgen, meşe, ladin, kayın, sarıçam ve köknar ormanları vardır. Tarıma bağlı olan ilçede fındık, mısır, patates, fasulye ve sebze yetiştirilir. Ayrıca kıyılarda balıkçılık, iç bölgelerde hayvancılık da yaygındır. Başlıca sanayi kuruluşları olarak; soya fabrikası, un, gıda, orman ürünleri fabrikaları, fındık ürünleri ve fındık kırma fabrikaları mevcuttur.

---

Akkuş

Genelde zengin ormanlarla kaplı dağlık bir yapıya sahip olan Akkuş ilçesinin yüzölçümü 666 kilometrekaredir. Ünye-Niksar karayolu üzerinde bulunan ilçe merkezinin Ordu şehir merkezine uzaklığı 145 kilometredir. Önceki adı Karakuş olan ilçe, 1954’te belediye statüsüne kavuşmuştur. Akarsu vadilerinin bolca bulunduğu ilçede, başlıca akarsular Karakuş ve Bolaman’dır. Ekonomisi ormancılığa dayanan Akkuş’ta tarım alanları oldukça sınırlıdır. Tarım ürünleri fındık, patates, ceviz ve mahlep olan ilçenin bazı köylerinde arıcılık ve tavukçuluk yaygındır. Akkuş’ta hayvancılık ağırlıklı olarak yaylalarda yapılır.

---

Aybastı

Toprakları dağlık olan Aybastı ilçesi, Canik Dağları ile çevrilidir. Yüksek yaylalara sahip olan ilçede küçük akarsular bulunur. Akarsu vâdilerinde küçük düzlükler vardır. Canik Dağları’nın kuzey eteklerinde kurulmuş olan ilçenin Ordu şehir merkezine uzaklığı 137 kilometredir. Belediyesi 1954 yılında kurulan Aybastı, 1960’ta ilçe merkezi olmuştur. Tarıma dayalı ekonomisinde öne çıkan tarım ürünleri patates, buğday, fındık ve mısırdır. Yaylalarda yapılan hayvancılığın ekonomide önemli bir yeri vardır ve en çok beslenen hayvanlar sığır ve koyundur. Aybastı’da linyit yatakları da mevcuttur.

---

Çamaş

Toprakları genelde dağlık olan Çamaş ilçesi, dağları akarsu vadileriyle derin biçimde parçalanmış bir yapıya sahiptir. Zengin ormanla kaplı olan ilçede Bolaman Çayı ve onun kolları konumundaki dereler başlıca akarsuları oluşturur. Ekonomisi tarıma dayalı olan ilçede fındık, mısır ve soya fasulyesi başlıca tarım ürünleridir. İlçenin yüksek bölgelerinde hayvancılık da yaygındır. Canik Dağları’nın eteklerinde kurulmuş olan Çamaş ilçe merkezi, daha önce Fatsa’ya bağlı bir bucak iken, 1990 yılında ilçe statüsüne kavuşmuştur.

---

Çatalpınar

Çatalpınar ilçesi de çoğunlukla dağlık bir yapıya sahiptir ve akarsu vadilerinde bazı düzlükler yer alır. Tarıma dayalı ekonomik yapısı, fındık başta olmak üzere, mısır ve soya fasulyesi üzerine kurulmuştur. İlçenin yaylalarında hayvancılık da yaygındır. Çatalpınar ilçesi daha önceleri Fatsa ilçesine bağlı bir belde iken 1990 yılında ilçe statüsüne kavuşmuştur. Belediyesinin kuruluş tarihi ise 1973’tür.

---

Çaybaşı

Başlıca akarsuyu Cirit deresi olan Çaybaşı ilçesi, dağlık bir arazi üzerine kurulmuş olup, akarsu vadilerinde küçük düzlüklere sahiptir. Tarımın yanı sıra hayvancılığın da gelişmiş olduğu ilçede fındık ve mısır başlıca tarım ürünleridir. Hayvancılık ise yaylacılık yöntemiyle daha çok büyük baş hayvancılığı şeklinde yapılmaktadır. Canik Dağları’nın eteklerinde, Cirit Deresi kenarında kurulan Çaybaşı, daha önceleri Ünye’ye bağlı bir bucak iken 1990 yılında ilçe statüsüne kavuşmuştur.

---

Fatsa

Ordu’nun deniz kenarında kurulmuş ilçelerinden olan Fatsa, Samsun-Ordu sahil yolunun geçtiği kent merkezine sahiptir. Ordu şehir merkezine uzaklığı 56 kilometre olan ilçe merkezi, kıyıya paralel bir şekilde büyüme göstermiştir. 1876’da yılında belediye statüsüne kavuşmuştur. Fatsa’nın toprakları kıyı ovası ve hemen ardından da Canik Dağları’nın uzantılarından oluşmuştur. Başlıca akarsuyu olan Bolaman Çayı’nın taşıdığı alüvyonlu topraklar, eski zamanlarda oldukça girintili olan koyu doldurmuş ve Fatsa Ovası’na dönüştürmüştür. Tarıma dayalı ekonomisinde fındık, çay, mısır, elma ve armut başlıca tarım ürünleridir. Ayrıca hayvancılık ekonomik açıdan tarımdan sonraki gelir kaynağını meydana getirmektedir. Ordu’nun diğer ilçelerinde olduğu gibi yaylacılık yöntemiyle yapılan hayvancılıkta en fazla sığır ve koyun beslenmektedir. İlçenin kıyı kesimlerinde ise balıkçılık gelişmiştir.

---

Gölköy

Bolaman Çayı’nın kollarından birinin kenarında kurulmuş olan Gölköy ilçe merkezi, Ordu-Sivas karayolunun 2 kilometre uzağında yer alır. Ordu şehir merkezine uzaklığı 60 kilometre olan ilçenin belediyesi 1936 yılında kurulmuş olup, aynı yıl ilçe statüsü kazanmıştır. Toprakları dağlık olan ilçede, dağların akarsu vadileriyle parçalanmış bölümlerinde yaylalar yer alır. Başlıca akarsuları Bolaman ve Melet çayları olan ilçede, ekonomi ağırlıkla tarım üzerine kuruludur. Mısır, fındık, elma ve armut başlıca tarım ürünleri olup, bunların yanı sıra arpa, buğday ve fasulye de yetiştirilmektedir. Ekonomik açıdan önemli gelir kaynaklarından ikincisi olan hayvancılık ise daha çok koyun ve keçi besiciliği üzerinden yapılmaktadır. İlçede ormancılık da gelişmiştir ve kereste başta olmak üzere orman ürünlerinin ekonomide yeri büyüktür. Gölköy topraklarında ayrıca bakır, çinko, kurşun ve demir yatakları da mevcuttur.

---

Gülyalı

Kıyı ovası ve içeri doğru yükselen dağlardan oluşan Gülyalı ilçesinin merkezi deniz kıyısındadır. Tarıma dayalı olan ekonomisinde fındık, mısır, patates, fasulye ve sebze başlıca tarım ürünleri olup, bunların yanı sıra kıyı bölgelerinde balıkçılık gelişmiştir. İlçede yüksek bölgelerde hayvancılık da yaygındır. Ordu-Giresun sahil yolunun geçtiği Gülyalı ilçesi, il merkezine bağlı bir belde iken 1987 yılında ilçe statüsüne kavuşmuştur.

---

Gürgentepe

Gürgentepe ilçesi ağırlıklı olarak dağlık bir yapıya sahip olup, akarsu vadilerinde bazı düzlükler mevcuttur. Başlıca akarsuyu Bolaman Çayı olan ilçenin ekonomisi tarım ağırlıklıdır. Önde gelen tarım ürünleri ise mısır, fındık, elma ve armuttur. Hayvancılık ve ormancılığın ekonomik olarak önemli bir gelir kaynağı olduğu Gürgentepe’de, beslenen hayvanlar daha çok koyun ve keçidir. Fatsa-Sivas karayolunun geçtiği ilçe, daha önce Gölköy’e bağlı bir belde iken 1987 yılında ilçe olmuştur.

---

İkizce

Başlıca akarsuyu Akçay olan İkizce ilçesi, dağlık bir coğrafya üzerinde bulunur. Tarım ve hayvancılığa dayanan ekonomisinde fındık, mısır ve pirinç başlıca tarım ürünleridir. Daha önce Ünye ilçesine bağlı bir belde olan İkizce, 1990 yılında ilçe statüsüne kavuşmuştur.

---

Kabadüz

Ordu’nun düz topraklara sahip olan nadir ilçelerinden birisi olan Kabadüz’ün güneyi Canik Dağları’nın uzantıları ile çevrilidir. Melet Çayı’nın başlıca akarsuyu olduğu ilçenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa bağlıdır. Tarım ürünleri içinde fındık, patates, fasulye ve sebze önde gelmektedir. Yaylacılık yöntemiyle sığır ve koyun en çok beslenen hayvanlardır. Merkezi Melet Çayı kıyısında bulunan Kabadüz, daha önce bir belde iken 1990 yılında ilçe olmuştur.

---

Kabataş

Kabataş ilçesinin arazisi Canik Dağları ile kaplı olup, akarsu vadilerinde bazı düzlük bölgeler mevcuttur. Tarım ve hayvancılığa bağlı olan ekonomisinde, diğer ilçelerde olduğu gibi fındık ve mısır yaygındır. Daha çok koyun ve sığır beslenen yayla hayvancılığı yaygındır. Daha önce Ordu’nun Aybastı ilçesine bağlı bir belde olan Kabataş’a 1990 yılında ilçe statüsü verilmiştir.

---

Korgan

Elekçi Çayı vadisinde kurulan Korgan ilçe merkezinin Ordu kent merkezine uzaklığı 91 kilometredir. 206 kilometrekarelik yüzölçümü ile küçük bir ilçe olan Korgan, gelişmiş bir yerleşim birimidir. Canik Dağları tarafından engebeli hale getirilen ilçede, Elekçi Deresi ve Bolaman Çayı başlıca akarsulardır. Tarıma bağlı olan ekonomisinde patates, mısır ve fındık başlıca tarım ürünleridir. Bunların yanı sıra elma, armut, buğday, arpa ve fasulye de yetiştirilir. Arıcılığın gelişmiş olduğu ilçede, koyun ve sığır en çok yetiştirilen hayvanlardır.

---

Kumru

Yüzölçümü 344 kilometrekare olan ve büyük oranda dağlık bir arazi yapısına sahip olan Kumru ilçesi, Ordu şehir merkezine 91 kilometre uzaklıktadır. Elekçi Deresi ve kolları tarafından parçalanan dağların oluşturduğu vadilerde kimi küçük düzlükler yer alır. Tarıma bağlı olan ekonomisinde patates, mısır ve fındık başlıca tarım ürünleri olup; az miktarda da olsa armut, elma, buğday, arpa ve fasulye yetiştirilmektedir. Daha çok koyun yetiştiriciliği üzerine kurulu hayvancılık, ekonomide önemli bir yer tutmakla birlikte arıcılık da gelişmiştir.

---

Mesudiye

Ordu’nun pek çok ilçesi gibi dağlık bir arazi yapısına sahip olan Mesudiye, bin 180 kilometrekarelik yüzölçümüyle ildeki en geniş ilçedir. Doğuda Giresun dağları, batıda Canik Dağları bulunan ilçenin başlıca akarsuyu Melet Çayı’dır. Melet Çayı vadisinde kurulan ilçe merkezi Ordu-Sivas karayoluna 1 kilometre yakındadır. Eski adı Hamidiye olan ilçe, Ordu kent merkezine 113 kilometre uzaklıkta yer alır. Tarım ve ormancılığa bağlı olan ekonomisinde öne çıkan tarım ürünleri arpa, buğday ve patatestir. Bunların yanı sıra az sayıda elma, fındık, armut ve mısır ağaçları da vardır. İlçenin köylerinde arıcılık, sığır besiciliği ve tavukçuluk da yaygındır.

---

Perşembe

Perşembe Koyu’nda kurulan ilçenin eski ismi Vona’dır. İlçeden geçen Samsun-Ordu kıyı yolu ile Ordu şehir merkezine 18 kilometre uzaklıkta bulunur. Yüzölçümü 226 kilometrekare olan Perşembe ilçesi, hafif engebeli düzlüklerden oluşmuştur. Topraklarının çoğu yarımada üzerinde bulunan ilçede, ekonomi tarım ve balıkçılığa bağlıdır. Mısır, fındık, patates, armut ve elma başlıca tarım ürünleri olup, ayrıca sınırlı da olsa soya fasulyesi ve çay da ekonomide yer tutar. İçteki dağlık bölgelerde bulunan yaylalarda küçükbaş hayvan besiciliği yaygındır. Ekonomik açıdan en önemli kaynaklardan biri olan balıkçılık ilçede oldukça gelişmiştir.

---

Ulubey

Ulubey ilçesinin arazisi, Canik Dağları tarafından engebelendirilen bir yapıya sahiptir. Kayın, köknar ve ladin ormanları ile kaplı olan ilçede, Melet Çayı başlıca akarsuyudur. Ordu-Sivas karayolu üzerinde bulunan ilçe merkezinin Ordu kent merkezine uzaklığı 22 kilometredir. Tarıma bağlı ekonomisinde başlıca üretilen tarım mahsulleri mısır, fındık, patates ve fasulyedir. Bunların yanı sıra ilçede az sayıda da olsa elma ve armut ağaçları mevcuttur. Öte yandan ilçede hayvancılık ve ormancılık önemli bir ekonomik değerdir.

---

Ünye

Ordu’nun deniz kıyısında bulunan ilçelerinden biridir. Kıyıya doğru alçalan dağlara sahip ilçede, başlıca akarsular olarak Akçay, Cudi Deresi ve Ceviz Deresi vardır. Genelde düz kıyı şeridi bulunan Ünye, yüksek kesimlerde ormanlıktır. Taşhane Burnu üzerinde yer alan Ünye ilçe merkezinden Amasya-Erzincan karayolu geçmektedir. Bu yol, Akkuş’tan üzerinden ilçeye gelip, burada da Samsun-Ordu sahil yolu ile birleşmektedir. İl merkezine 77 kilometre uzaklıkta olan Ünye, gelişmiş bir yerleşim yeridir. Tarımın yanı sıra sanayinin de bulunduğu ilçede; mısır, fındık, elma, armut ve patates başlıca tarım ürünleridir. Ayrıca balıkçılık ve hayvancılığın da geliştiği ilçede, sanayi tesisi olarak fındık kırma atölyeleri ve çimento fabrikası bulunmaktadır.

---

Karadan, havadan ve denizden Ordu’ya ulaşım…

Karayolu

Ordu’nun güzelliklerini görmek için ulaşımda farklı alternatifler bulunuyor. Demiryolu ile ulaşımın mümkün olmadığı Ordu’ya karayolu ile tüm şehirlerden gidilebilir. Otoyolları kullanarak büyük şehirlerden Ordu’ya özel araçlarınızla gidebileceğiniz gibi şehirlerarası otobüs firmaları ile de kente ulaşabilirsiniz. Ordu’ya gitmek için İstanbul’dan yaklaşık 14, Ankara’dan ise 10 saat civarında bir yolculuk yapmanız gerekiyor.

---

Havayolu

Karayoluyla ulaşımın uzun sürdüğü Ordu’ya havayolu ile bir buçuk saatte ulaşabilirsiniz. Ordu’ya bağlı Gülyalı ilçesi ile Giresun’a bağlı Piraziz ilçeleri arasında bulunan Ordu-Giresun Havalimanı aracılığıyla şehre ulaşmak oldukça kolay. Ordu kent merkezine 18 kilometre mesafede bulunan havalimanına havayolu şirketlerinin transfer araçlarıyla ulaşabilirsiniz.

---

Denizyolu

Ordu’ya ulaşım için denizyolu da tercih edilebilir. İstanbul-Samsun-Trabzon uzantılı feribot seferleri aracılığıyla Ordu’ya ulaşmak mümkünken, yaz mevsiminde bu yolculuk oldukça keyifli bir hale dönüşüyor. Feribot yolculuğu için yer ve saat bilgilerini kontrol ettikten sonra yola çıkmakta fayda var.